کد مطلب:94573 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
[صفحه 404] این گیتی ویرانه سرائی است كه شما را برای آن جهان جاویدان، آماده میسازد حمد بی شمار، خداوندی را سزاست كه ستایش و سپاس را وسیله ای برای یادآوری خویش و سببی برای فزونی لطف و احسان و موجبی برای هدایت به نعمتها و جلال خداوندی خود قرار داده است. شما ای بندگان خدا بدانید كه، سرانجام این دو روزه زندگی هم بسر میرسد و این عمر كوتاه و گذران، شتابان می گذرد- درست همچنان كه بر گذشتگان بگذشت- و عمری كه گذشت باز نمیگردد و این هستی، با آن همه شهد و شرنگش هرگز پایدار نمی ماند. آنچه در آغاز با دیگران كرده، به همانگونه با شما و دیگران خواهد كرد. تلخ و شیرینش پیوسته بر هم پیشی می گیرند و جملگی نیك و بدش با هم آمیخته است. چنان بسرعت میگذرد كه گوئی اینك در آنروز رستاخیزید. این گیتی- بسان ساربانی كه شترهایش را پس از هفت ماه گذشته از زائیدن، بدلیل خشك شدن شیرشان، به سخنی و تندی میراند- شما را از خود دور می كند. آنكس كه خود را سرگرم هوسهای دنیوی كند، در ظلمت جهل و تیره بختی سرگردان شود، و آلوده فتنه و فساد و تبهكاری گردد ابلیس پلیدی و دیوهای ضلالت و گمراهی، او را به عناد و عصیان وادارند و كردار و رفتار موهن و زشتش را د ر برابرش بنمایانند. آگاه و هوشیار باشید كه پیشتازان عبادت و بندگی خدا، سرانجام به فردوس موعود رسند و پایان راه گنه پیشگان و نافرمانان، آتش سوزان است و بس [صفحه 405] شما ای عابدان پارسا و پرهیزكار، بدانید كاخ رفیع و با شكوه پرهیزكاری بنائی است كه با سر ستونها و پایه و حصارهای گرانقدر و ارجمندی بنا شده و در برابر آن، ویرانه سرای گنهكاری و كفران طلبی، خرابه ایست كه ساكنان خود را از بلاها و مصائب بی شمار ایمن نمی دارد. هر كس به چنین ویرانه ای سراسر خراب و آبادی ناپذیر پناه برد، حامی و نگهداری ندارد. پرهیزكاری داروی شفابخش زهر گناه و بلاست، و ایمان و اعتقاد به خدا و فرامینش، فرجامی نیكو و سرانجامی با شكوه و مقامی شامخ بدنبال خواهد داشت بندگان سر سپار خدا، از عقوبت كردگار بترسید. بترسید از شما ای خدا در آن زمان كه خویشتن را بسی گرانقدر و عزیز میپندارید و بیش از خود، كسی را دوست نمی دارید. كردگار مهربان، برای شما دین حق و حقیقت را آشكار نمود و نیك و بد كردار مومن پرهیزكار را روشن و هویدا ساخت. پس برای عاصیان و كافران، سرانجامی نیست جز شقاوت و نگونبختی، و سعادت و نیكبختی برای عابدان و خالصان در ایمان و اعتقاد به خداست. اینك، در این روزهای كوتاه و ناپایدار دنیا، برای رستگاری در آن جهان جاویدان، توشه برگیرید كه خداوند سبحان، راه توشه گیری را در این دنیا برای شما عیان و آشكار فرموده است. شما به بار سفر بستن و برای دیگر شتافتن مامورید و این دنیای غدار كاری جز فرستادن شما به آن سرا- آنهم عجولانه- ندارد. در مثال، شما به سواركارانی میمانید كه بر مركب سفر نشسته و آماده حركتید، اما نمیدانید چه وقت امر به رفتن میشوید [صفحه 406] آنكس كه برای آخرت آفریده شده، او را با دنیا چه كار است؟ و ثروتمندی كه دارائیش را ازو خواهند گرفت، مال و منال دنیوی، او را چه سود دهد؟ ثروتی كه فقط زیان گناه و بازپرسی از آن برای او باقی میماند و بس. شما ای مومنان، بی هیچ تردید نباید آنچه را كه خداوند از پاداش و ثمره پرهیز و نیكوكاری بشما وعده كرده، نادیده انگارید و روی از آنها بپوشید و مومن صادق نباید در طلب آنچه كه پروردگار، كردار به آنها را نهی فرموده بكوشد. از آن روزی بیمناك باشید كه به تمام اعمال شما رسیدگی شده و به آنها بازخواست شوید. در چنان روز اجتناب ناپذیری، تشویش و نگرانی بیشمار است. روز عظیمی است كه خردسالان از ترس، سالخورده شوند و موی سیاهشان از هول و هراس سپید گردد. ای بندگان خدا، آگاه باشید كه هر یك از اعضای بدن شما، جاسوسان و ناظران و گواهانی هستند كه بر كردار شما شهادت می دهند. و نیز فرشتگانی صدیق و شریف میباشند كه از روی راستی و درستی، حتی شماره نفسهای شما را ثبت و ضبط می نمایند. تیره گی شب، شما را از چشم این فرشتگان خاص، پنهان نمی سازد و اسرار بزرگ وجود شما از نظر آنان نهان نیست روزهای این دنیا چنان كوتاه است كه فردای مرگ بشما بسی نزدیك است. امروز با همه شهد و شیرینی هایش، با جملگی لحظات خوش و لذات سرمستی آفرینش، با شتاب می گذرد و فردای نزدیك، فردای منتظر، با همان شتاب فرا میرسد. گوئی هر مردی از میان شما، به آخرین خانه تنهائی دنیائیش، یعنی گودال گور رسیده است. وای از این حفره سرد و خوفناك و خانه تنهائی، گوئی نفیر رستاخیز بگوش شما رسیده و جذبه روز قیاممت شما را بسوی خود كشیده و برای داوری میان راست و ناراست، سر از گورها بدر آورده اید. در چنین هنگامه ای، بهانه جوئی ها و دلائل بیهوده از شما دور گشته و حقایق محكم و استوار بشما رخ می نمایاند. نیكان به ماوای رستگاری و بدان به پرتگاه خواری روی مینهند. اینك تا فرصت غنیمت است و تا دو روزه عمر باقی است، از دفتر زندگی گذشتگان، عبرت گیرید و حكمت آموزید و از آنچه شما را پرهیز داده اند اجتناب كنید و از عقوبت سرنوشتتان در بیم و هراس باشید
صفحه 404، 405، 406.